Асі́ннікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Асі́ннікі
Р. Асі́ннікаў
Д. Асі́ннікам
В. Асі́ннікі
Т. Асі́ннікамі
М. Асі́нніках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асі́ннік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. асі́ннік асі́ннікі
Р. асі́нніку асі́ннікаў
Д. асі́нніку асі́ннікам
В. асі́ннік асі́ннікі
Т. асі́ннікам асі́ннікамі
М. асі́нніку асі́нніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

па́паратнікавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да папаратніку. Сустракаюцца тут і асіннікі, то з дрэвамі добрага росту і папаратнікавым покрывам, то забалочаныя — асаковыя. Гавеман.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)