Verbum

анлайнавы слоўнік

аснашчэ́нне, -я, н.

Сукупнасць сродкаў, якімі што-н. аснашчана.

А. рыбалоўнага судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аснашчэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аснашчэ́нне ср., в разн. знач. оснаще́ние;

а. прамысло́васці перадаво́й тэ́хнікай — оснаще́ние промы́шленности передово́й те́хникой;

а. а́рміі — оснаще́ние а́рмии

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аснашчэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. аснашчаць — аснасціць (у 2 знач.).

2. Тое, што і аснашчанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аснасці́ць, -а́шчу, -а́сціш, -а́сціць; -а́шчаны; зак., што.

1. Абсталяваць снасцямі.

А. судна.

2. перан. Забяспечыць усімі неабходнымі тэхнічнымі сродкамі.

А. народную гаспадарку.

|| незак. аснашча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і асна́шчваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. аснашчэ́нне, -я, н. і (спец.) асна́стка, -і, ДМ -тцы, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

оснаще́ние аснашчэ́нне, -ння ср.;

оснаще́ние промы́шленности передово́й те́хникой аснашчэ́нне прамысло́васці перадаво́й тэ́хнікай;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асна́стка, -і, ДМ -тцы, ж.

1. гл. аснасціць.

2. Снасці, прылады, якімі абсталявана судна, такелаж.

Карабельная а.

3. Тое, што і аснашчэнне (спец.).

А. станкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асна́стка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Тое, што і аснашчэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

механіза́цыя, ‑і, ж.

Аснашчэнне вытворчасці машынамі і механізмамі; замена ручной працы машынамі і механізмамі. Комплексная механізацыя.

[Ад грэч. mēchanē — машына.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

га́ванскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гавані, звязаны з ёй. Гаванскае аснашчэнне. Гаванскія рабочыя.

гава́нскі, ‑ая, ‑ае.

У выразах: гаванскі тытунь, гаванская цыгара — сорт тытуню, цыгар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)