арэ́ндны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да арэнды. Арэндная плата. Арэнднае памяшканне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аре́ндный арэ́ндны;

аре́ндная пла́та арэ́ндная пла́та;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

арэ́ндны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. арэ́ндны арэ́ндная арэ́нднае арэ́ндныя
Р. арэ́нднага арэ́нднай
арэ́нднае		 арэ́нднага арэ́ндных
Д. арэ́нднаму арэ́нднай арэ́нднаму арэ́ндным
В. арэ́ндны (неадуш.)
арэ́нднага (адуш.)		 арэ́ндную арэ́нднае арэ́ндныя (неадуш.)
арэ́ндных (адуш.)
Т. арэ́ндным арэ́нднай
арэ́нднаю		 арэ́ндным арэ́нднымі
М. арэ́ндным арэ́нднай арэ́ндным арэ́ндных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жыллёва-арэ́ндны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жыллёва-арэ́ндны жыллёва-арэ́ндная жыллёва-арэ́нднае жыллёва-арэ́ндныя
Р. жыллёва-арэ́нднага жыллёва-арэ́нднай
жыллёва-арэ́нднае		 жыллёва-арэ́нднага жыллёва-арэ́ндных
Д. жыллёва-арэ́нднаму жыллёва-арэ́нднай жыллёва-арэ́нднаму жыллёва-арэ́ндным
В. жыллёва-арэ́ндны (неадуш.)
жыллёва-арэ́нднага (адуш.)		 жыллёва-арэ́ндную жыллёва-арэ́нднае жыллёва-арэ́ндныя (неадуш.)
жыллёва-арэ́ндных (адуш.)
Т. жыллёва-арэ́ндным жыллёва-арэ́нднай
жыллёва-арэ́нднаю		 жыллёва-арэ́ндным жыллёва-арэ́нднымі
М. жыллёва-арэ́ндным жыллёва-арэ́нднай жыллёва-арэ́ндным жыллёва-арэ́ндных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Арэ́нда, у XIX ст. часта арандар ’гаспадар гасцініцы, шынкар’. Гэта значэнне з’явілася з ранда́ ’карчма’ (XIX ст. — Шакун, Тр. БГУ, 1958, 114) у выніку пераасэнсавання арэнда: корчмы даваліся ў арэнду. Параўн. таксама дыял. рэнда ’арэндная плата’ (Бяльк.) і пад. У старабеларускіх помніках з XVI ст. аренда, арендаръ (Гіст. мовы, 1, 249, 255), арендовати (Гіст. лекс., 111). Укр. з XVI ст. аренда, цяпер оренда, рус. з XVII ст. аренда ’тс’. Польск. з XVI ст. arenda і arendarz. З с.-вяк. лац. arrenda ’гадавая плата’ магчыма, але неабавязкова праз польскую, бо ў польскай з’яўляецца адначасова з бел. Вясноў, Бел. лекс., 35; Булахаў, Курс. суч., 164; Паўтарак, Бел. лекс., 135. Рускае праз польскую (Фасмер, 1, 85) ці праз беларускую, украінскую.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)