арты́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
арты́стка |
арты́сткі |
| Р. |
арты́сткі |
арты́стак |
| Д. |
арты́стцы |
арты́сткам |
| В. |
арты́стку |
арты́стак |
| Т. |
арты́сткай арты́сткаю |
арты́сткамі |
| М. |
арты́стцы |
арты́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
арты́стка ж., прям., перен. арти́стка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
арты́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.
Жан. да артыст.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
арты́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.
1. Той, хто займаецца публічным выкананнем твораў мастацтва (акцёр, спявак, музыкант і пад.).
Эстрадны а.
Артысты цырка.
Оперны а.
Заслужаны а.
2. перан. Пра таго, хто валодае высокім майстэрствам у якой-н. галіне (разм.).
Гэта ж а. у сваёй справе.
|| ж. арты́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так (да 1 знач.).
|| прым. артысты́чны, -ая, -ае.
Артыстычнае фае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
балеры́на, -ы, мн. -ы, -ры́н, ж.
Артыстка балета; танцоўшчыца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
арти́стка арты́стка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
балеры́на, ‑ы, ж.
Артыстка балета; танцоўшчыца.
[Іт. ballerina.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
таленаві́ты, -ая, -ае.
1. Які мае талент (у 1 знач.).
Т. матэматык.
Таленавітая артыстка.
2. Які зроблены, выкананы з праяўленнем таленту.
Таленавітае выкананне твора.
|| наз. таленаві́тасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зачарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., каго-што.
1. Паводле забабонных уяўленняў: чарамі, магічнымі словамі падпарадкаваць сабе, заваражыць.
2. перан. Зрабіць захапляючае ўражанне.
Артыстка зачаравала сваім голасам.
|| незак. зачаро́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аперэ́тачны прям., перен. опере́точный;
~ная арты́стка — опере́точная арти́стка;
~ная дзяржа́ва — опере́точное госуда́рство
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)