таленаві́ты, -ая, -ае.

1. Які мае талент (у 1 знач.).

Т. матэматык.

Таленавітая артыстка.

2. Які зроблены, выкананы з праяўленнем таленту.

Таленавітае выкананне твора.

|| наз. таленаві́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)