апуха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

Тое, што і пухнуць.

Рукі апухаюць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апуха́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апуха́ю апуха́ем
2-я ас. апуха́еш апуха́еце
3-я ас. апуха́е апуха́юць
Прошлы час
м. апуха́ў апуха́лі
ж. апуха́ла
н. апуха́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апуха́ць несов. опуха́ть; вспуха́ть; см. апу́хнуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апуха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да апухнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

опуха́ть несов. апуха́ць, пу́хнуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апуха́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. апухаць — апухнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вспуха́ть несов. успуха́ць, апуха́ць, пу́хнуць, напуха́ць; (распухать) распуха́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абруза́ць

‘спаць; апухаць, пухнуць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абруза́ю абруза́ем
2-я ас. абруза́еш абруза́еце
3-я ас. абруза́е абруза́юць
Прошлы час
м. абруза́ў абруза́лі
ж. абруза́ла
н. абруза́ла
Загадны лад
2-я ас. абруза́й абруза́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абруза́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

набруза́ць

‘набірацца вільгаці, апухаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. набруза́ю набруза́ем
2-я ас. набруза́еш набруза́еце
3-я ас. набруза́е набруза́юць
Прошлы час
м. набруза́ў набруза́лі
ж. набруза́ла
н. набруза́ла
Загадны лад
2-я ас. набруза́й набруза́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час набруза́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Зы́знуць ’ударыць’, ’апухаць’ (Шат.). Укр. дзи́знути ’хутка пранесціся, праляцець (пра камень)’. Параўн. азызнуць ’азябнуць’, азызаць ’апухаць’ (гл.). Параўн. славац. zízať ’паглядваць’, славен. zízati ’ссаць, асабліва грудзі’. Можа, ’ударыць так, што зрабіць касавокім’, ’апухнуць так, што зрабіцца касавокім’. Гл. зызы. Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)