набруза́ць

‘набірацца вільгаці, апухаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. набруза́ю набруза́ем
2-я ас. набруза́еш набруза́еце
3-я ас. набруза́е набруза́юць
Прошлы час
м. набруза́ў набруза́лі
ж. набруза́ла
н. набруза́ла
Загадны лад
2-я ас. набруза́й набруза́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час набруза́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)