апраўда́ны, -ая, -ае.

Які мае апраўданне (у 2 знач.) у чым-н.

Апраўданая рызыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апра́ўданы

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апра́ўданы апра́ўданая апра́ўданае апра́ўданыя
Р. апра́ўданага апра́ўданай
апра́ўданае		 апра́ўданага апра́ўданых
Д. апра́ўданаму апра́ўданай апра́ўданаму апра́ўданым
В. апра́ўданы (неадуш.)
апра́ўданага (адуш.)		 апра́ўданую апра́ўданае апра́ўданыя (неадуш.)
апра́ўданых (адуш.)
Т. апра́ўданым апра́ўданай
апра́ўданаю		 апра́ўданым апра́ўданымі
М. апра́ўданым апра́ўданай апра́ўданым апра́ўданых

Кароткая форма: апра́ўдана.

Іншыя варыянты: апраўда́ны.

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апраўда́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апраўда́ны апраўда́ная апраўда́нае апраўда́ныя
Р. апраўда́нага апраўда́най
апраўда́нае		 апраўда́нага апраўда́ных
Д. апраўда́наму апраўда́най апраўда́наму апраўда́ным
В. апраўда́ны (неадуш.)
апраўда́нага (адуш.)		 апраўда́ную апраўда́нае апраўда́ныя (неадуш.)
апраўда́ных (адуш.)
Т. апраўда́ным апраўда́най
апраўда́наю		 апраўда́ным апраўда́нымі
М. апраўда́ным апраўда́най апраўда́ным апраўда́ных

Кароткая форма: апраўда́на.

Іншыя варыянты: апра́ўданы.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апраўда́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апраўда́ны апраўда́ная апраўда́нае апраўда́ныя
Р. апраўда́нага апраўда́най
апраўда́нае		 апраўда́нага апраўда́ных
Д. апраўда́наму апраўда́най апраўда́наму апраўда́ным
В. апраўда́ны (неадуш.)
апраўда́нага (адуш.)		 апраўда́ную апраўда́нае апраўда́ныя (неадуш.)
апраўда́ных (адуш.)
Т. апраўда́ным апраўда́най
апраўда́наю		 апраўда́ным апраўда́нымі
М. апраўда́ным апраўда́най апраўда́ным апраўда́ных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апра́ўданы в разн. знач. опра́вданный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апраўда́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад апраўдаць.

2. у знач. прым. Які знаходзіць апраўданне ў чым‑н. Усё гэта радавала Ганну і выклікала апраўданую гордасць за мужа. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праваме́рны, -ая, -ае (кніжн.).

Унутрана апраўданы, заснаваны на праве, заканамерны.

Правамерныя дзеянні.

|| наз. праваме́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абвінава́чаны, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Той, каму прад’яўлена абвінавачанне.

А. быў апраўданы судом.

|| ж. абвінава́чаная, -ай, мн. -ыя, -ых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

опра́вданный прич., прил. апра́ўданы;

опра́вданный риск апра́ўданая ры́зыка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зразуме́лы, -ая, -ае.

1. Даступны разуменню.

Зразумелае пытанне.

Дакладчык даволі зразумела (прысл.) растлумачыў факты, падзеі.

2. Апраўданы, небеспадстаўны.

Цалкам зразумелае пярэчанне.

3. зразуме́ла, пабочн. сл. Вядома, канечне.

Я, зразумела, згадзіўся на яго прапанову.

4. зразуме́ла, безас., у знач. вык. Ясна.

Усё зразумела.

|| наз. зразуме́ласць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)