аплята́ць гл. аплесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аплята́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. аплята́ю аплята́ем
2-я ас. аплята́еш аплята́еце
3-я ас. аплята́е аплята́юць
Прошлы час
м. аплята́ў аплята́лі
ж. аплята́ла
н. аплята́ла
Загадны лад
2-я ас. аплята́й аплята́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час аплята́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аплята́ць несов.

1. оплета́ть; см. апле́сці 1;

2. перен., прост. (обманывать) опу́тывать, оплета́ть;

3. прост., шутл. (есть) уплета́ть, упи́сывать;

а. ка́шу — уплета́ть (упи́сывать) ка́шу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аплята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

1. Незак. да аплесці.

2. Разм. Прагна, са смакам есці. Адам сеў на траву, раздзёр селядца, запэцкаўшы пальцы аб вантробы, і пачаў з галадухі аплятаць, заядаючы сухім пячэннем. Чыгрынаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апле́сці, -ляту́, -ляце́ш, -ляце́; -ляцём, -лецяце́, -ляту́ць; -лёў, -ляла́, -ло́; -ляці́; -ле́цены; зак.

1. што. Пакрыць перапляценнем з чаго-н., абвіць чым-н. гнуткім.

А. гаршчок.

2. перан., каго-што. Хітрыкамі аблытаць, ашукаць і пад. (разм.).

|| незак. аплята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Аплята́ць 1. Гл. плесці.

Аплята́ць 2 ’прагна есці’. Рус. уплета́ть і оплета́ть, укр. оплітати ’тс’. Магчыма, звязана з народным выкарыстаннем аплеценых гаршкоў, параўн. аплятанік ’гліняны гаршчок, аплецены дротам’ (Інстр. I), аплятаць гаршчок ’закончыць яго’ (У. А. Міцкевіч, вусн. паведамл.). Магчыма, звязана з плоць ’цела’, параўн. рус. сіб. плетево ’стан, талія чалавека’ > *оплетати ’набываць плоць, стан’?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

оплета́ть несов.

1. аплята́ць;

2. перен., разг. аплята́ць; (обманывать) абду́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аплята́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да аплятаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аплята́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аплятаць — аплесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абплята́ць несов., см. аплята́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)