Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аплята́ ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час
адз.
мн.
1-я ас.
аплята́ ю
аплята́ ем
2-я ас.
аплята́ еш
аплята́ еце
3-я ас.
аплята́ е
аплята́ юць
Прошлы час
м.
аплята́ ў
аплята́ лі
ж.
аплята́ ла
н.
аплята́ ла
Загадны лад
2-я ас.
аплята́ й
аплята́ йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час
аплята́ ючы
Крыніцы:
dzsl2007 ,
krapivabr2012 ,
piskunou2012 ,
sbm2012 ,
tsblm1996 ,
tsbm1984 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
аплята́ ць несов.
1. оплета́ ть; см. апле́ сці 1 ;
2. перен. , прост. (обманывать ) опу́ тывать, оплета́ ть;
3. прост. , шутл. (есть ) уплета́ ть, упи́ сывать;
а. ка́ шу — уплета́ ть (упи́ сывать) ка́ шу
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аплята́ ць , ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
1. Незак. да аплесці.
2. Разм. Прагна, са смакам есці. Адам сеў на траву, раздзёр селядца, запэцкаўшы пальцы аб вантробы, і пачаў з галадухі аплятаць , заядаючы сухім пячэннем. Чыгрынаў .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аплята́ ць
1. гл. аплесці;
2. разм. (прагна есці ) verschlí ngen* vt , gí erig é ssen* , tüchtig ré inhauen* (разм. ); schlí ngen* vi
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
апле́ сці , -ляту́ , -ляце́ ш, -ляце́ ; -ляцём, -лецяце́ , -ляту́ ць; -лёў, -ляла́ , -ло́ ; -ляці́ ; -ле́ цены; зак.
1. што . Пакрыць перапляценнем з чаго-н. , абвіць чым-н. гнуткім.
А. гаршчок.
2. перан. , каго-што . Хітрыкамі аблытаць, ашукаць і пад. (разм. ).
|| незак. аплята́ ць , -а́ ю, -а́ еш, -а́ е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Аплята́ ць 1 . Гл. плесці .
Аплята́ ць 2 ’прагна есці’. Рус. уплета́ ть і оплета́ ть , укр. оплітати ’тс’. Магчыма, звязана з народным выкарыстаннем аплеценых гаршкоў, параўн. аплятанік ’гліняны гаршчок, аплецены дротам’ (Інстр. I), аплятаць гаршчок ’закончыць яго’ (У. А. Міцкевіч, вусн. паведамл.). Магчыма, звязана з плоць ’цела’, параўн. рус. сіб. плетево ’стан, талія чалавека’ > *оплетати ’набываць плоць, стан’?
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
оплета́ ть несов.
1. аплята́ ць ;
2. перен. , разг. аплята́ ць ; (обманывать) абду́ рваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аплята́ цца , ‑аецца; незак.
Зал. да аплятаць .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аплята́ нне , ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. аплятаць — аплесці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)