аплецены - Пошук

апле́цены

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	апле́цены	апле́ценая	апле́ценае	апле́ценыя
Р.	апле́ценага	апле́ценай апле́ценае	апле́ценага	апле́ценых
Д.	апле́ценаму	апле́ценай	апле́ценаму	апле́ценым
В.	апле́цены (неадуш.) апле́ценага (адуш.)	апле́ценую	апле́ценае	апле́ценыя (неадуш.) апле́ценых (адуш.)
Т.	апле́ценым	апле́ценай апле́ценаю	апле́ценым	апле́ценымі
М.	апле́ценым	апле́ценай	апле́ценым	апле́ценых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апле́цены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	апле́цены	апле́ценая	апле́ценае	апле́ценыя
Р.	апле́ценага	апле́ценай апле́ценае	апле́ценага	апле́ценых
Д.	апле́ценаму	апле́ценай	апле́ценаму	апле́ценым
В.	апле́цены (неадуш.) апле́ценага (адуш.)	апле́ценую	апле́ценае	апле́ценыя (неадуш.) апле́ценых (адуш.)
Т.	апле́ценым	апле́ценай апле́ценаю	апле́ценым	апле́ценымі
М.	апле́ценым	апле́ценай	апле́ценым	апле́ценых

Кароткая форма: апле́цена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апле́цены оплетённый; см. апле́сці ¹

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апле́цены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад аплесці.

2. у знач. прым. Які мае аплётку (з дубцоў, дроту і пад.). У кутку стаяла вялікая аплеценая бутля. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оплетённый

1. апле́цены;

2. апле́цены; абду́раны; см. оплести́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упи́санный

1. упі́саны;

2. упі́саны, умя́ты, апле́цены; см. уписа́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Плетнячо́к ’гліняны гаршчок, аплецены бяростай, дрогам’ (дзятл., Жыв. сл.). Да аплесці < плесці (гл.), аплятаць > аплятай ік ’аплецены гаршчок’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

шчыке́ты, ‑аў; адз. шчыкет, ‑а і ‑у, М ‑кеце, м.

Тое, што і штыкеты. Высокія шчыкеты навакол рынку былі аплецены зверху калючым дротам. Якімовіч. За шчыкетам квітнелі чырвоныя, жоўтыя і белыя цюльпаны. Аношкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Берасце́нь ’гаршчок, абцягнуты бярозавай карой’ (Бяльк., Касп., Нас.), ’гліняны гаршчок, аплецены дротам’ (Сцяшк. МГ). Рус. бе́рестень. Вытворнае ад бе́раст (гл.), прасл. berstъ. Параўн. Трубачоў, Ремесл. терм., 234.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бо́ўтнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

1. Аднакр. да боўтаць.

2. Тое, што і боўтнуцца (у 1 знач.); плюхнуць. Вунь боўтнула з разгону лягушка, аж пырскі дасталі да задзірыстага Паўлікавага носа. Даніленка.

3. Разм. Кінуць што‑н. у ваду. Па дарозе.. [Тварыцкі] боўтнуў аплецены дротам гаршчок у ваду. Чорны.

4. перан. Разм. Сказаць што‑н. недарэчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verbum