апле́цены, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад аплесці.
2. у знач. прым. Які мае аплётку (з дубцоў, дроту і пад.). У кутку стаяла вялікая аплеценая бутля. Паслядовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)