апалу́шкі, -шак.

Невялікія начоўкі для ачысткі зерня ў хатніх умовах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апалу́шкі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. апалу́шкі
Р. апалу́шак
Д. апалу́шкам
В. апалу́шкі
Т. апалу́шкамі
М. апалу́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

апалу́шкі, -шак ед. нет коры́тце (для чистки зерна в домашних условиях)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апалу́шкі, ‑шак; адз. няма.

Невялікія начоўкі для зернеачысткі ў хатніх умовах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Апала́ць, апаланкі, апалечка, апалічы, апалушкі. Гл. палаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Па́лька ’рэшата’ (Сцяшк. Сл.). Відавочна, з польск. opałka ’кошык’, якое ад polali (гл. палацьъ апалушкі).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Па́лушкі ’паланкі’ (Сл. ПЗБ), цалушкы, полышкы (Сл. Брэс.), палошэчка (З нар. сл., палес.; ТС). Гл. апалушкі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пала́нкі 1 ’маленькія ночвы для ачысткі крупы, апалушкі’ (Шат., Бяльк., Касп., Янк. 2-3, Сл. ПЗБ, Мат. Гом.), палойкі (Шат.), пыланкі (Бяльк.) ’тс’. Да палаць 2 (гл.).

◎ Пала́нкі 2 ’адыходы пры веянні круп’ (Бяльк.). Да палаць 2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)