Пала́нкі1 ’маленькія ночвы для ачысткі крупы, апалушкі’ (Шат., Бяльк., Касп., Янк. 2-3, Сл. ПЗБ, Мат. Гом.), палойкі (Шат.), пыланкі (Бяльк.) ’тс’. Да палаць2 (гл.).

Пала́нкі2 ’адыходы пры веянні круп’ (Бяльк.). Да палаць2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)