Андрэ́й
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Андрэ́й | Андрэ́і | |
| Андрэ́яў | ||
| Андрэ́ю | Андрэ́ям | |
| Андрэ́яў | ||
| Андрэ́ем | Андрэ́ямі | |
| Андрэ́ю | Андрэ́ях |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Андрэ́й
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Андрэ́й | Андрэ́і | |
| Андрэ́яў | ||
| Андрэ́ю | Андрэ́ям | |
| Андрэ́яў | ||
| Андрэ́ем | Андрэ́ямі | |
| Андрэ́ю | Андрэ́ях |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вуша́ты, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і вушасты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перабедава́ць, ‑бядую, ‑бядуеш, ‑бядуе;
Перажыўшы бяду, кончыць бедаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стэнакарды́я, ‑і,
Прыступ рэзкага болю ў вобласці сэрца з прычыны спазмы сасудаў сэрца; грудная жаба.
[Ад грэч. stenos — вузкі, цесны і kardia — сэрца.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
усушы́ць, усушу, усушыш, усушыць;
1. Зрабіць сухім, высушыць.
2. Убавіць у вазе ў працэсе сушкі.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чарнасо́ценец, ‑нца,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
таўха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гарэ́знічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Тое, што і гарэзаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паслуго́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ты́нфа ‘сярэбраная манета, роўная 15 кап.’, памянш. ты́нфік (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)