ама́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ама́тар |
ама́тары |
| Р. |
ама́тара |
ама́тараў |
| Д. |
ама́тару |
ама́тарам |
| В. |
ама́тара |
ама́тараў |
| Т. |
ама́тарам |
ама́тарамі |
| М. |
ама́тару |
ама́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ама́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. чаго і з інф. Ахвотнік да чаго-н., чалавек, які мае схільнасць да чаго-н., захапляецца чым-н.
А. музыкі.
А. выступаць.
2. Той, хто займаецца чым-н. не як прафесіянал; любіцель.
Садавод-а.
Рыбалоў-а.
|| ж. ама́тарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (да 1 знач.).
|| прым. ама́тарскі, -ая, -ае (да 2 знач.).
А. спектакль.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ама́тар м.
1. (да чаго, чаго) люби́тель (чего);
а. прыго́д — люби́тель приключе́ний;
а. му́зыкі — люби́тель му́зыки;
2. (с инф.) (имеющий пристрастие) люби́тель, охо́тник;
а. пагуля́ць — люби́тель (охо́тник) погуля́ть;
3. (дилетант) люби́тель;
фато́граф-а. — фото́граф-люби́тель
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ама́тар, ‑а, м.
1. Ахвотнік да чаго‑н. Аматар на выдумкі. Аматар музыкі. □ [Прыборны] быў вялікі аматар усяго над звычайнага, прыгодніцкага. Шамякін.
2. Той, хто займаецца чым‑н. не як прафесіянал; любіцель. Рыбалоў-аматар. □ Гэта будуць свае, калгасныя артыстычныя кадры з досыць высокай кваліфікацыяй. Цяжка сказаць, хто яны: аматары ці прафесіяналы? Дуброўскі.
[Фр. amateur ад лац. amator.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ама́тар < польск. amator, якое да лац. amator.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
кінаама́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Аматар кіно.
2. Чалавек, які здымае кіно як аматар, непрафесіянал.
|| прым. кінаама́тарскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
антыква́р, -а, мн. -ы, -аў, м.
Аматар, збіральнік або прадавец антыкварных прадметаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кнігалю́б, -а, мн. -ы, -аў, м.
Аматар і знавец кніг.
|| прым. кнігалю́бскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ама́тарскі (не профессиональный) люби́тельский; см. ама́тар 3
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фотаама́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.
Той, хто займаецца фатаграфіяй (у 1 знач.) як аматар.
|| прым. фотаама́тарскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)