ама́тар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ама́тар ама́тары
Р. ама́тара ама́тараў
Д. ама́тару ама́тарам
В. ама́тара ама́тараў
Т. ама́тарам ама́тарамі
М. ама́тару ама́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ама́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. чаго і з інф. Ахвотнік да чаго-н., чалавек, які мае схільнасць да чаго-н., захапляецца чым-н.

А. музыкі.

А. выступаць.

2. Той, хто займаецца чым-н. не як прафесіянал; любіцель.

Садавод-а.

Рыбалоў-а.

|| ж. ама́тарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (да 1 знач.).

|| прым. ама́тарскі, -ая, -ае (да 2 знач.).

А. спектакль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ама́тар м.

1. (да чаго, чаго) люби́тель (чего);

а. прыго́д — люби́тель приключе́ний;

а. му́зыкі — люби́тель му́зыки;

2. (с инф.) (имеющий пристрастие) люби́тель, охо́тник;

а. пагуля́ць — люби́тель (охо́тник) погуля́ть;

3. (дилетант) люби́тель;

фато́граф-а. — фото́граф-люби́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ама́тар, ‑а, м.

1. Ахвотнік да чаго‑н. Аматар на выдумкі. Аматар музыкі. □ [Прыборны] быў вялікі аматар усяго над звычайнага, прыгодніцкага. Шамякін.

2. Той, хто займаецца чым‑н. не як прафесіянал; любіцель. Рыбалоў-аматар. □ Гэта будуць свае, калгасныя артыстычныя кадры з досыць высокай кваліфікацыяй. Цяжка сказаць, хто яны: аматары ці прафесіяналы? Дуброўскі.

[Фр. amateur ад лац. amator.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АМА́ТАР

(лац. amator),

1) ахвотнік да чаго-н. 2) Той, хто займаецца чым-н. не як прафесіянал; любіцель.

т. 1, с. 307

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ама́тар м

1. (ахвотнік да чаго-н) Líebhaber m -s, -; Freund m -(e)s, -e;

ама́тар му́зыкі́ Musíkliebhaber m -s, -;

ён не ама́тар гавары́ць разм er ist nicht gesprächig; er ist máulfaul;

2. (не прафесіянал) Amateur [-´tø:r] m -s, -e; Bástler m -s, -;

актор-ама́тар Láienspieler m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ама́тар

(польск. amator, ад лац. amator)

чалавек, які ў вольны час займаецца чым-н. не для заробку, а па ахвоце (напр. а. палявання, а. музыкі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Ама́тар < польск. amator, якое да лац. amator.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ама́тар

(лац. amator)

чалавек, які ў вольны час займаецца чым-н. не для заробку, а па ахвоце, па схільнасці; любіцель (параўн. прафесіянал).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

кінаама́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Аматар кіно.

2. Чалавек, які здымае кіно як аматар, непрафесіянал.

|| прым. кінаама́тарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)