алкаго́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. алкаго́льны алкаго́льная алкаго́льнае алкаго́льныя
Р. алкаго́льнага алкаго́льнай
алкаго́льнае		 алкаго́льнага алкаго́льных
Д. алкаго́льнаму алкаго́льнай алкаго́льнаму алкаго́льным
В. алкаго́льны (неадуш.)
алкаго́льнага (адуш.)		 алкаго́льную алкаго́льнае алкаго́льныя (неадуш.)
алкаго́льных (адуш.)
Т. алкаго́льным алкаго́льнай
алкаго́льнаю		 алкаго́льным алкаго́льнымі
М. алкаго́льным алкаго́льнай алкаго́льным алкаго́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

алкаго́льны алкого́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

алкаго́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да алкаголю, змяшчае ў сабе алкаголь. Алкагольнае атручэнне. Алкагольныя напіткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алкаго́ль, -ю, м.

1. Аднаатамны спірт (спец.).

2. Арганічныя злучэнні, у склад малекул якіх уваходзіць група атамаў кіслароду і вадароду; спіртныя напіткі.

Танны а.

|| прым. алкаго́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

алкого́льный алкаго́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

джы́н

‘алкагольны напітак’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. джы́н
Р. джы́ну
Д. джы́ну
В. джы́н
Т. джы́нам
М. джы́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

канья́к, -у́, мн. -і́, -о́ў, м.

Моцны алкагольны напітак з вінаграднага спірту.

|| прым. канья́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

джын¹, -у, м.

Моцны алкагольны напой, які вырабляецца шляхам перагонкі пшанічнага спірту, настоенага на ядлоўцавых ягадах.

Адведалі па чарцы джыну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарэ́лка², -і, ДМ -лцы, ж.

Моцны алкагольны напітак.

○

Царская гарэлка — сумесь азотнай кіслаты з салянай.

|| ласк. гарэ́лачка, -і, ДМ -чцы, ж.

|| прым. гарэ́лачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ве́рмут, ‑у, М ‑муце, м.

Алкагольны напітак, прыгатаваны з вінаграднага віна і настою траў.

[Ням. Wermut.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)