алкаго́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. алкаго́льны алкаго́льная алкаго́льнае алкаго́льныя
Р. алкаго́льнага алкаго́льнай
алкаго́льнае		 алкаго́льнага алкаго́льных
Д. алкаго́льнаму алкаго́льнай алкаго́льнаму алкаго́льным
В. алкаго́льны (неадуш.)
алкаго́льнага (адуш.)		 алкаго́льную алкаго́льнае алкаго́льныя (неадуш.)
алкаго́льных (адуш.)
Т. алкаго́льным алкаго́льнай
алкаго́льнаю		 алкаго́льным алкаго́льнымі
М. алкаго́льным алкаго́льнай алкаго́льным алкаго́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

алкаго́льны алкого́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

алкаго́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да алкаголю, змяшчае ў сабе алкаголь. Алкагольнае атручэнне. Алкагольныя напіткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алкаго́льны Álkohol-; alkohólisch; álkoholhaltig (які ўтрымлівае алкаголь);

алкаго́льныя напі́ткі alkohólische [álkoholhaltige] Getränke

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

алкаго́ль, -ю, м.

1. Аднаатамны спірт (спец.).

2. Арганічныя злучэнні, у склад малекул якіх уваходзіць група атамаў кіслароду і вадароду; спіртныя напіткі.

Танны а.

|| прым. алкаго́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Алкагольны галюцыноз 1/257

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

алкого́льный алкаго́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

джы́н

‘алкагольны напітак’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. джы́н
Р. джы́ну
Д. джы́ну
В. джы́н
Т. джы́нам
М. джы́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

канья́к, -у́, мн. -і́, -о́ў, м.

Моцны алкагольны напітак з вінаграднага спірту.

|| прым. канья́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

джын¹, -у, м.

Моцны алкагольны напой, які вырабляецца шляхам перагонкі пшанічнага спірту, настоенага на ядлоўцавых ягадах.

Адведалі па чарцы джыну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)