Прылада (плуг) для акучвання.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Прылада (плуг) для акучвання.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| аку́чнікі | ||
| аку́чніка | аку́чнікаў | |
| аку́чніку | аку́чнікам | |
| аку́чнікі | ||
| аку́чнікам | аку́чнікамі | |
| аку́чніку | аку́чніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Плуг з дзвюма паліцамі для акучвання бульбы ці агародных раслін; абганялка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
оку́чник
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
распа́шник
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пропа́шник
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ры́хлік ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Радло́ ’плуг акучваць бульбу’, ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Со́шка ‘падстаўка з развілкай, якая выкарыстоўваецца пры стральбе з упору, а таксама прыстасаванне для ўпору ствала ручнога кулямёта, мінамёта’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)