ака́нт

‘расліна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ака́нт
Р. ака́нту
Д. ака́нту
В. ака́нт
Т. ака́нтам
М. ака́нце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ака́нт

‘скульптурнае ўпрыгожанне ў форме лісця’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ака́нт ака́нты
Р. ака́нта ака́нтаў
Д. ака́нту ака́нтам
В. ака́нт ака́нты
Т. ака́нтам ака́нтамі
М. ака́нце ака́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ака́нт м.

1. (род. ака́нту) бот. ака́нт; ака́нф;

2. (род. ака́нта) архит. ака́нт, ака́нф

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ака́нт

1. бот. ака́нт, -та и (собир.) -ту м.;

2. архит. ака́нт, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ака́нт, ‑а і ‑у, М ‑нце, м.

1. ‑у. Паўднёвая травяністая расліна з вялікім лісцем, размешчаным разеткай.

2. ‑а. Спец. Скульптурнае ўпрыгожанне капітэлі, карніза і пад. у выглядзе лісцяў гэтай расліны.

[Грэч. akanthos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ака́нф, см. ака́нт;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)