азмро́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. азмро́чваю азмро́чваем
2-я ас. азмро́чваеш азмро́чваеце
3-я ас. азмро́чвае азмро́чваюць
Прошлы час
м. азмро́чваў азмро́чвалі
ж. азмро́чвала
н. азмро́чвала
Дзеепрыслоўе
цяп. час азмро́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

азмро́чваць несов. омрача́ть, помрача́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

азмро́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да азмрочыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азмро́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., каго-што.

Зрабіць змрочным, сумным, маркотным.

А. настрой сябра.

|| незак. азмро́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

омрача́ть несов.

1. уст. (покрывать мраком) азмро́чваць;

2. (делать мрачным, печальным) засмуча́ць, засму́чваць; азмро́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

азмро́чвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да азмрочыцца.

2. Зал. да азмрочваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хма́рыць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -рыць; незак.

1. безас. Зацягваць хмарамі.

Хмарыць, пэўна будзе дождж.

2. перан., каго-што. Засмучаць, азмрочваць (разм.).

Вочы хмарыць гора паланянак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ацьмява́ць

‘азмрочваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ацьмява́ю ацьмява́ем
2-я ас. ацьмява́еш ацьмява́еце
3-я ас. ацьмява́е ацьмява́юць
Прошлы час
м. ацьмява́ў ацьмява́лі
ж. ацьмява́ла
н. ацьмява́ла
Загадны лад
2-я ас. ацьмява́й ацьмява́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ацьмява́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

помрача́ть несов.

1. зацямня́ць, захму́рваць;

2. перен. (печалить) засмуча́ць; азмро́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хма́рыць, ‑рыць; незак.

1. безас. Зацягваць хмарамі. Цішыня. Туман з імшар Напаўзае. Трохі хмарыць. Зарыцкі.

2. перан.; каго-што. Разм. Засмучаць, азмрочваць. Вочы хмарыць гора паланянак, Каміноў жахлівых чорны чад. Барадулін. Сатлела ў шафах шмат забытых кніг з тых дзён далёкіх доктара Скарыны... Хай сіл не хопіць для задум маіх, а кроў гарыць, і хмараць лоб маршчыны. Русецкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)