ад’екты́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ад’екты́ўны |
ад’екты́ўная |
ад’екты́ўнае |
ад’екты́ўныя |
| Р. |
ад’екты́ўнага |
ад’екты́ўнай
ад’екты́ўнае |
ад’екты́ўнага |
ад’екты́ўных |
| Д. |
ад’екты́ўнаму |
ад’екты́ўнай |
ад’екты́ўнаму |
ад’екты́ўным |
| В. |
ад’екты́ўны (неадуш.)
ад’екты́ўнага (адуш.) |
ад’екты́ўную |
ад’екты́ўнае |
ад’екты́ўныя (неадуш.)
ад’екты́ўных (адуш.) |
| Т. |
ад’екты́ўным |
ад’екты́ўнай
ад’екты́ўнаю |
ад’екты́ўным |
ад’екты́ўнымі |
| М. |
ад’екты́ўным |
ад’екты́ўнай |
ад’екты́ўным |
ад’екты́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ад’екты́ўны лингв. адъекти́вный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Пітны́ ’прыгодны для піцця’ (ТСБМ), укр. питни́й, польск. pitny, чэш., славац. pitný, славен. píten, прасл. *pitьnъjь, утворанае ад *piti ’піць’ пры дапамозе суф. ‑ьnъ‑ (< і.-е. ‑ĭnŏ), першапачаткова з герундыўным значэннем ’тое, што належыць, трэба піць’, параўн. аналагічнае літ. im̃tinas ’тое, што трэба ўзяць’; магчыма, сюды ж ад’ектыўны ст.-грэч. суфікс ‑σιμός < ‑timos і балт. ‑tinos (Трубачоў, Праспект, 72–73).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)