ад’екты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ад’екты́ўны ад’екты́ўная ад’екты́ўнае ад’екты́ўныя
Р. ад’екты́ўнага ад’екты́ўнай
ад’екты́ўнае		 ад’екты́ўнага ад’екты́ўных
Д. ад’екты́ўнаму ад’екты́ўнай ад’екты́ўнаму ад’екты́ўным
В. ад’екты́ўны (неадуш.)
ад’екты́ўнага (адуш.)		 ад’екты́ўную ад’екты́ўнае ад’екты́ўныя (неадуш.)
ад’екты́ўных (адуш.)
Т. ад’екты́ўным ад’екты́ўнай
ад’екты́ўнаю		 ад’екты́ўным ад’екты́ўнымі
М. ад’екты́ўным ад’екты́ўнай ад’екты́ўным ад’екты́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ад’екты́ўны лингв. адъекти́вный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ад’екты́ўны

(лац. adiectivum)

лінгв. прыметнікавы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

адъективный ад’екты́ўны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

adjectival [ˌædʒɪkˈtaɪvl] adj. ling. ад’екты́ўны, прыме́тнікавы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ádjektivisch

грам. ад’ектыўны, у значэ́нні прыме́тніка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Пітны́ ’прыгодны для піцця’ (ТСБМ), укр. питни́й, польск. pitny, чэш., славац. pitný, славен. píten, прасл. *pitьnъjь, утворанае ад *piti ’піць’ пры дапамозе суф. ‑ьnъ‑ (< і.-е. ‑ĭnŏ), першапачаткова з герундыўным значэннем ’тое, што належыць, трэба піць’, параўн. аналагічнае літ. im̃tinas ’тое, што трэба ўзяць’; магчыма, сюды ж ад’ектыўны ст.-грэч. суфікс ‑σιμός < ‑timos і балт. ‑tinos (Трубачоў, Праспект, 72–73).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)