адчува́льна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
адчува́льна адчува́льней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адчува́льна нареч., прям., перен. чувстви́тельно, ощути́тельно, ощути́мо

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адчува́льна-непасрэ́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адчува́льна-непасрэ́дны адчува́льна-непасрэ́дная адчува́льна-непасрэ́днае адчува́льна-непасрэ́дныя
Р. адчува́льна-непасрэ́днага адчува́льна-непасрэ́днай
адчува́льна-непасрэ́днае		 адчува́льна-непасрэ́днага адчува́льна-непасрэ́дных
Д. адчува́льна-непасрэ́днаму адчува́льна-непасрэ́днай адчува́льна-непасрэ́днаму адчува́льна-непасрэ́дным
В. адчува́льна-непасрэ́дны
адчува́льна-непасрэ́днага		 адчува́льна-непасрэ́дную адчува́льна-непасрэ́днае адчува́льна-непасрэ́дныя
Т. адчува́льна-непасрэ́дным адчува́льна-непасрэ́днай
адчува́льна-непасрэ́днаю		 адчува́льна-непасрэ́дным адчува́льна-непасрэ́днымі
М. адчува́льна-непасрэ́дным адчува́льна-непасрэ́днай адчува́льна-непасрэ́дным адчува́льна-непасрэ́дных

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ощути́тельно нареч.

1. адчува́льна;

2. адчува́льна; прыме́тна, прыкме́тна; зна́чна; см. ощути́тельный;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

осяза́тельно нареч. адчува́льна; прыме́тна, разг. прыкме́тна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

осяза́емо нареч. адчува́льна; прыме́тна, разг. прыкме́тна; см. осяза́емый​ 2;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чу́вственно

1. пачуццёва; адчува́льна;

2. пачуццёва; пажа́дліва; см. чу́вственный;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прысы́рыць ’даручыць; прымусіць; адчувальна ўздзейнічаць’; ’прыручыць’; ’пакінуць’, прысырэ́ць ’надакучыць’ (Мат. Гом., ТС; жыт., Жыв. НС; мазыр., ГЧ). Няясна; відаць, корань той жа, што і ў осы́рыць ’пакінуць’ (ТС), якое Супрун выводзіць са ст.-рус. сирыи ’сіроцкі, асірацелы’, гл. асірацець, хаця семантыка разглядаемага слова не зусім ясная.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

чувстви́тельно нареч.

1. чуллі́ва; чу́ла; ура́зліва;

2. адчува́льна; прыме́тна, разг. прыкме́тна; зна́чна;

3. сентымента́льна; пяшчо́тна; чуллі́ва; см. чувстви́тельный​ 1—3;

◊

чувстви́тельно благода́рен разг. шчы́ра дзя́кую;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эпі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да эпасу (у 1, 2 знач.). Паэма «Янук Сяліба» [М. Танка] — эпічнае палатно, дзе праўдзіва паказваецца жыццё беларускай вёскі ў першыя гады Вялікай Айчыннай вайны. «Беларусь». // Які напісаны ў форме эпасу, з’яўляецца эпасам. Эпічная песня. Эпічны твор. □ Якуб Колас з’яўляецца паэтам шырокага літаратурнага дыяпазону, выдатным празаікам, творцам вялікіх эпічных паэм. «Полымя». Творы паэта [М. Танка].. узбагацілі ўсе яе [беларускай літаратуры] вельмі разнастайныя паэтычныя жанры, пачынаючы ад эпічнай сюжэтнай паэмы і канчаючы лірычнай мініяцюрай. Бугаёў. // Уласцівы эпасу. Эпічны стыль. □ Янка Купала змог жыва і адчувальна перадаць эпічную шырыню і глыбокую народнасць, фальклорную аснову «Слова аб палку Ігаравым». Палітыка. Любіў Максім Багдановіч народную песню за яе меладычнасць, эпічны размах і лірычную цеплыню. Майхровіч. // Поўны значнасці, гераізму, які можа быць адлюстраваны ў народным эпасе. Эпічны працоўны гераізм Аляксей Максімавіч Горкі раіў браць савецкім пісьменнікам у аснову сваёй творчасці. «Полымя».

2. Спакойны, не ўсхваляваны; без эмоцый. — Чаму не хочаш? — мяне здзіўляе ўжо не самы адказ, мяне здзіўляе эпічны Шуркаў тон. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)