адро́зніваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адро́зніваю |
адро́зніваем |
| 2-я ас. |
адро́зніваеш |
адро́зніваеце |
| 3-я ас. |
адро́знівае |
адро́зніваюць |
| Прошлы час |
| м. |
адро́зніваў |
адро́знівалі |
| ж. |
адро́знівала |
| н. |
адро́знівала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адро́знівай |
адро́знівайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
адро́зніваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адро́зніваць несов. отлича́ть, различа́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адро́зніваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1. Незак. да адрозніць.
2. З’яўляцца адметнай асаблівасцю, адзнакай аднаго прадмета, адной з’явы ў параўнанні з іншымі прадметамі, з’явамі. Толькі тое магло б больш-менш адрозніваць гэтую сям’ю, што старэйшая дачка.. любіла шмат і весела смяяцца. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адро́зніць, -ню, -ніш, -ніць; зак., каго-што.
Устанавіць розніцу паміж кім-, чым-н.; распазнаць, вылучыць.
Часам цяжка адрозніць блізнят.
|| незак. адро́зніваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дальтані́зм, -у, м.
Недахоп зроку, звязаны з няздольнасцю адрозніваць некаторыя колеры, звычайна чырвоны і зялёны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ро́знить несов., уст., прост. адро́зніваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цо́каць², -аю, -аеш, -ае; незак. (спец.).
Не адрозніваць гукі «ц» і «ч» пры вымаўленні ў некаторых народных гаворках.
|| наз. цо́канне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
успрыма́нне, -я, мн. -і, -яў, н.
Непасрэднае пачуццёвае адлюстраванне рэчаіснасці ў свядомасці, здольнасць успрымаць, адрозніваць і засвойваць з’явы навакольнага свету.
Законы ўспрымання.
Нашы ўспрыманні і ўяўленні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
выро́зніваць
‘адрозніваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выро́зніваю |
выро́зніваем |
| 2-я ас. |
выро́зніваеш |
выро́зніваеце |
| 3-я ас. |
выро́знівае |
выро́зніваюць |
| Прошлы час |
| м. |
выро́зніваў |
выро́знівалі |
| ж. |
выро́знівала |
| н. |
выро́знівала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выро́знівай |
выро́знівайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выро́зніваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
различа́ть несов.
1. (распознавать) распазнава́ць;
2. (проводить различие) адро́зніваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)