адначасо́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. адначасо́васць
Р. адначасо́васці
Д. адначасо́васці
В. адначасо́васць
Т. адначасо́васцю
М. адначасо́васці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адначасо́васць ж. одновре́ме́нность; паралле́льность (во времени)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адначасо́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць адначасовага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адначасо́вы, -ая, -ае.

Які адбываецца, робіцца ў адзін час з чым-н.

Адначасовыя падзеі.

Адначасовае абслугоўванне шасці станкоў.

|| наз. адначасо́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аднача́снасць, см. адначасо́васць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сінхрані́чны, -ая, -ае (кніжн.).

Які вызначаецца сінхранізмам, паказвае на адначасовасць чаго-н.

Сінхранічныя табліцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сінхрані́зм, -у, м. (спец.).

Дакладнае супадзенне і сувязь у часе дзвюх або некалькіх з’яў або працэсаў; адначасовасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

одновре́менность адначасо́васць, -ці ж., аднача́снасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сінхрані́зм, ‑у, м.

Кніжн. Дакладнае супадзенне ў часе дзвюх або некалькіх з’яў ці працэсаў; адначасовасць.

[Ад грэч. synchronos — адначасовы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

единовре́менность

1. аднаразо́васць, -ці ж.;

2. адначасо́васць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)