адначасо́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. адначасо́васць
Р. адначасо́васці
Д. адначасо́васці
В. адначасо́васць
Т. адначасо́васцю
М. адначасо́васці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адначасо́васць ж. одновре́ме́нность; паралле́льность (во времени)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адначасо́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць адначасовага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АДНАЧАСО́ВАСЦЬ,

супадзенне па часе з’яў, аддзеленых адна ад адной у прасторы. У класічнай механіцы існавала ўяўленне пра абсалютную прастору і час, пра адзіны паток часу, што аднастайна працякае ўсюды і складаецца з імгненняў, кожнае з якіх адначасова настае ва ўсіх пунктах прасторы. Гэта ўяўленне грунтавалася на дапушчэнні бесканечнай скорасці распаўсюджання светлавых сігналаў. Адноснасці тэорыя, зыходзячы з канечнасці скорасці святла, адмовілася ад паняцця абсалютнай адначасовасці. Атаясамліванне момантаў часу дзвюх з’яў мае сэнс, калі гэтыя з’явы разглядаюцца ў межах нейкай пэўнай сістэмы адліку. З’явы, адначасовыя ў адной сістэме адліку, могуць аказацца неадначасовымі ў інш. сістэме.

т. 1, с. 124

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

адначасо́васць ж. Glichzeitigkeit

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адначасо́вы, -ая, -ае.

Які адбываецца, робіцца ў адзін час з чым-н.

Адначасовыя падзеі.

Адначасовае абслугоўванне шасці станкоў.

|| наз. адначасо́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аднача́снасць, см. адначасо́васць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сінхрані́чны, -ая, -ае (кніжн.).

Які вызначаецца сінхранізмам, паказвае на адначасовасць чаго-н.

Сінхранічныя табліцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сінхрані́зм, -у, м. (спец.).

Дакладнае супадзенне і сувязь у часе дзвюх або некалькіх з’яў або працэсаў; адначасовасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

simultaneity [ˌsɪməltəˈneɪəti] n. аднача́снасць, адначасо́васць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)