аднаро́дны, -ая, -ае.

Які належыць да таго самага роду, разраду; аднолькавы.

Аднародныя паняцці.

○

Аднародныя члены сказа — у граматыцы: якія выконваюць у сказе аднолькавую сінтаксічную функцыю.

|| наз. аднаро́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аднаро́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аднаро́дны аднаро́дная аднаро́днае аднаро́дныя
Р. аднаро́днага аднаро́днай
аднаро́днае		 аднаро́днага аднаро́дных
Д. аднаро́днаму аднаро́днай аднаро́днаму аднаро́дным
В. аднаро́дны (неадуш.)
аднаро́днага (адуш.)		 аднаро́дную аднаро́днае аднаро́дныя (неадуш.)
аднаро́дных (адуш.)
Т. аднаро́дным аднаро́днай
аднаро́днаю		 аднаро́дным аднаро́днымі
М. аднаро́дным аднаро́днай аднаро́дным аднаро́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аднаро́дны

1. одноро́дный, сро́дный;

~ныя з’я́вы — одноро́дные (сро́дные) явле́ния;

2. одноро́дный;

~ная ма́са — одноро́дная ма́сса;

○ ~ныя чле́ны ска́за — одноро́дные чле́ны предложе́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аднаро́дны, ‑ая, ‑ае.

Які належыць да таго самага роду, разраду; аднолькавага характару; падобны. Аднародныя з’явы. Аднародныя збудаванні. // Аднолькавы ва ўсіх сваіх частках. Аднародная маса. Аднароднае асяроддзе.

•••

Аднародныя члены сказа гл. член.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азімута́льна-аднаро́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. азімута́льна-аднаро́дны азімута́льна-аднаро́дная азімута́льна-аднаро́днае азімута́льна-аднаро́дныя
Р. азімута́льна-аднаро́днага азімута́льна-аднаро́днай
азімута́льна-аднаро́днае		 азімута́льна-аднаро́днага азімута́льна-аднаро́дных
Д. азімута́льна-аднаро́днаму азімута́льна-аднаро́днай азімута́льна-аднаро́днаму азімута́льна-аднаро́дным
В. азімута́льна-аднаро́дны (неадуш.)
азімута́льна-аднаро́днага (адуш.)		 азімута́льна-аднаро́дную азімута́льна-аднаро́днае азімута́льна-аднаро́дныя (неадуш.)
азімута́льна-аднаро́дных (адуш.)
Т. азімута́льна-аднаро́дным азімута́льна-аднаро́днай
азімута́льна-аднаро́днаю		 азімута́льна-аднаро́дным азімута́льна-аднаро́днымі
М. азімута́льна-аднаро́дным азімута́льна-аднаро́днай азімута́льна-аднаро́дным азімута́льна-аднаро́дных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

одноро́дный аднаро́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гамаге́нны, -ая, -ае.

Аднародны па сваім складзе або паходжанні; проціл. гетэрагенны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гамаге́нны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Аднародны па саставу, уласцівасцях, паходжанню; проціл. гетэрагенны.

[Ад грэч. homogenēs.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сро́дный (сходный) падо́бны; (однородный) аднаро́дны; (родственный) ро́дны;

сро́дные явле́ния падо́бныя (аднаро́дныя) з’я́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аднаста́йны, -ая, -ае.

1. Аднолькавы, заўсёды такі самы, нязменны на ўсім працягу.

Аднастайная прырода.

Аднастайныя ўражанні.

2. Манатонны.

А. шум пушчы.

3. Аднародны паводле складу, будовы.

Аднастайная структура глебы.

4. Падобны адзін на адзін, зроблены на адзін узор.

Шэрыя аднастайныя будынкі.

|| наз. аднаста́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)