аднаро́дны, -ая, -ае.

Які належыць да таго самага роду, разраду; аднолькавы.

Аднародныя паняцці.

○

Аднародныя члены сказа — у граматыцы: якія выконваюць у сказе аднолькавую сінтаксічную функцыю.

|| наз. аднаро́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аднаро́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аднаро́дны аднаро́дная аднаро́днае аднаро́дныя
Р. аднаро́днага аднаро́днай
аднаро́днае		 аднаро́днага аднаро́дных
Д. аднаро́днаму аднаро́днай аднаро́днаму аднаро́дным
В. аднаро́дны (неадуш.)
аднаро́днага (адуш.)		 аднаро́дную аднаро́днае аднаро́дныя (неадуш.)
аднаро́дных (адуш.)
Т. аднаро́дным аднаро́днай
аднаро́днаю		 аднаро́дным аднаро́днымі
М. аднаро́дным аднаро́днай аднаро́дным аднаро́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аднаро́дны

1. одноро́дный, сро́дный;

~ныя з’я́вы — одноро́дные (сро́дные) явле́ния;

2. одноро́дный;

~ная ма́са — одноро́дная ма́сса;

○ ~ныя чле́ны ска́за — одноро́дные чле́ны предложе́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аднаро́дны, ‑ая, ‑ае.

Які належыць да таго самага роду, разраду; аднолькавага характару; падобны. Аднародныя з’явы. Аднародныя збудаванні. // Аднолькавы ва ўсіх сваіх частках. Аднародная маса. Аднароднае асяроддзе.

•••

Аднародныя члены сказа гл. член.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднаро́дны gléichartig; gleich; verwándt (блізкі, падобны);

грам. сказ з аднаро́днымі чле́намі грам. ein Satz mit gléichartigen Sátzgliedern

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

азімута́льна-аднаро́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. азімута́льна-аднаро́дны азімута́льна-аднаро́дная азімута́льна-аднаро́днае азімута́льна-аднаро́дныя
Р. азімута́льна-аднаро́днага азімута́льна-аднаро́днай
азімута́льна-аднаро́днае		 азімута́льна-аднаро́днага азімута́льна-аднаро́дных
Д. азімута́льна-аднаро́днаму азімута́льна-аднаро́днай азімута́льна-аднаро́днаму азімута́льна-аднаро́дным
В. азімута́льна-аднаро́дны (неадуш.)
азімута́льна-аднаро́днага (адуш.)		 азімута́льна-аднаро́дную азімута́льна-аднаро́днае азімута́льна-аднаро́дныя (неадуш.)
азімута́льна-аднаро́дных (адуш.)
Т. азімута́льна-аднаро́дным азімута́льна-аднаро́днай
азімута́льна-аднаро́днаю		 азімута́льна-аднаро́дным азімута́льна-аднаро́днымі
М. азімута́льна-аднаро́дным азімута́льна-аднаро́днай азімута́льна-аднаро́дным азімута́льна-аднаро́дных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

одноро́дный аднаро́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гамаге́нны, -ая, -ае.

Аднародны па сваім складзе або паходжанні; проціл. гетэрагенны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

homogeneous [ˌhɒməˈdʒi:niəs] adj. fml гамаге́нны, аднаро́дны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гамаге́нны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Аднародны па саставу, уласцівасцях, паходжанню; проціл. гетэрагенны.

[Ад грэч. homogenēs.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)