аднаду́шны, -ая, -ае.

Які выказваецца і прымаецца ўсімі, прасякнуты згодай, адзінствам.

Аднадушнае рашэнне.

Прагаласавалі за мір аднадушна (прысл.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аднаду́шны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аднаду́шны аднаду́шная аднаду́шнае аднаду́шныя
Р. аднаду́шнага аднаду́шнай
аднаду́шнае		 аднаду́шнага аднаду́шных
Д. аднаду́шнаму аднаду́шнай аднаду́шнаму аднаду́шным
В. аднаду́шны (неадуш.)
аднаду́шнага (адуш.)		 аднаду́шную аднаду́шнае аднаду́шныя (неадуш.)
аднаду́шных (адуш.)
Т. аднаду́шным аднаду́шнай
аднаду́шнаю		 аднаду́шным аднаду́шнымі
М. аднаду́шным аднаду́шнай аднаду́шным аднаду́шных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аднаду́шны единоду́шный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аднаду́шны, ‑ая, ‑ае.

Які прымаецца, выказваецца ўсімі, прасякнуты згодай, адзінствам; дружны. Аднадушнае адабрэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднагало́сны, -ая, -ае.

Прыняты ўсімі, аднадушны.

Аднагалосная думка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

згуртава́ны, -ая, -ае.

Дружны, аднадушны, арганізаваны.

З. калектыў.

|| наз. згуртава́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

з’ядна́ны, -ая, -ае.

Дружны, аднадушны, згуртаваны.

З. калектыў.

|| наз. з’ядна́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

единоду́шный аднаду́шны;

единоду́шное реше́ние аднаду́шнае рашэ́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аднагало́сны, ‑ая, ‑ае.

Агульны, аднадушны; прыняты ўсімі ўдзельнікамі сходу, пасяджэння і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саліда́рны, -ая, -ае.

1. Які выражае сваю салідарнасць з кім-, чым-н.; аднадушны.

2. У юрыспрудэнцыі — той, хто нясе сумесную з кім-н. адказнасць.

Салідарныя адказчыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)