аднаду́шны, ‑ая, ‑ае.

Які прымаецца, выказваецца ўсімі, прасякнуты згодай, адзінствам; дружны. Аднадушнае адабрэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)