адгаро́джаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адгаро́джаны |
адгаро́джаная |
адгаро́джанае |
адгаро́джаныя |
| Р. |
адгаро́джанага |
адгаро́джанай
адгаро́джанае |
адгаро́джанага |
адгаро́джаных |
| Д. |
адгаро́джанаму |
адгаро́джанай |
адгаро́джанаму |
адгаро́джаным |
| В. |
адгаро́джаны (неадуш.)
адгаро́джанага (адуш.) |
адгаро́джаную |
адгаро́джанае |
адгаро́джаныя (неадуш.)
адгаро́джаных (адуш.) |
| Т. |
адгаро́джаным |
адгаро́джанай
адгаро́джанаю |
адгаро́джаным |
адгаро́джанымі |
| М. |
адгаро́джаным |
адгаро́джанай |
адгаро́джаным |
адгаро́джаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адгаро́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адгаро́джаны |
адгаро́джаная |
адгаро́джанае |
адгаро́джаныя |
| Р. |
адгаро́джанага |
адгаро́джанай
адгаро́джанае |
адгаро́джанага |
адгаро́джаных |
| Д. |
адгаро́джанаму |
адгаро́джанай |
адгаро́джанаму |
адгаро́джаным |
| В. |
адгаро́джаны (неадуш.)
адгаро́джанага (адуш.) |
адгаро́джаную |
адгаро́джанае |
адгаро́джаныя (неадуш.)
адгаро́джаных (адуш.) |
| Т. |
адгаро́джаным |
адгаро́джанай
адгаро́джанаю |
адгаро́джаным |
адгаро́джанымі |
| М. |
адгаро́джаным |
адгаро́джанай |
адгаро́джаным |
адгаро́джаных |
Кароткая форма: адгаро́джана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адгаро́джаны прям., перен. отгоро́женный; см. адгарадзі́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адгаро́джаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад адгарадзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
отгоро́женный адгаро́джаны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
по́льдэр, ‑а, м.
Спец. Адгароджаны ад мора дамбай, асушаны і апрацаваны нізінны ўчастак пабярэжжа Паўночнага мора.
[Гал. polder.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чартапало́х, ‑у, М ‑лосе, м.
Двух- або шматгадовая расліна сямейства складанакветных, калючае пустазелле з перыстарассечаным лісцем і пурпуровымі кветкамі. Каля паркана, якім быў адгароджаны касцёл, рос чартапалох і палын. Гурскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
парассо́ўвацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.
Рассунуцца — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае. Двор быў адгароджаны старым частаколам. Яловыя частаколіны парассоўваліся ў бакі, і дзіркі паміж імі пазабіваны дошкамі. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
плот, ‑а, М плоце, м.
Агароджа вакол чаго‑н. Вось і ферма. Дзве доўгія будыніны і адгароджаны плотам двор. Марціновіч.
•••
Жывы плот — густа пасаджаныя дрэвы або кусты, якія ўтвараюць агароджу.
Плот гарадзіць гл. гарадзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нясклёпісты, ‑ая, ‑ае.
Разм. Няскладны, нязграбны. Побач з Хэльмутам, успёршыся на кульбу, стаяў высокі, худы і нясклёпісты Штундэр. Брыль. // Дрэнна зроблены; нязграбны. У канцы залы ўзвышаўся памост накшталт тэатральнай сцэны, адгароджаны ад публікі моцным, хоць і нясклёпістым бар’ерам. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)