адво́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адво́льны адво́льная адво́льнае адво́льныя
Р. адво́льнага адво́льнай
адво́льнае		 адво́льнага адво́льных
Д. адво́льнаму адво́льнай адво́льнаму адво́льным
В. адво́льны (неадуш.)
адво́льнага (адуш.)		 адво́льную адво́льнае адво́льныя (неадуш.)
адво́льных (адуш.)
Т. адво́льным адво́льнай
адво́льнаю		 адво́льным адво́льнымі
М. адво́льным адво́льнай адво́льным адво́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адво́льны -ая, -ае.

1. Нічым не абмежаваны, вольны.

Адвольныя рухі.

2. Які праводзіцца самавольна.

Адвольнае рашэнне.

3. Бяздоказны, непераканаўчы, беспадстаўны.

Адвольнае тлумачэнне.

|| наз. адво́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адво́льны в разн. знач. произво́льный;

~нае меркава́нне — произво́льное сужде́ние;

~ныя ру́хі — произво́льные движе́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адво́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Нічым не абмежаваны, вольны, што выконваецца паводле ўласнага жадання. Акружнасць адвольнага радыуса.

2. Які праводзіцца самавольна, паводле свайго ўласнага меркавання, капрызу. Адвольнае распараджэнне.

3. Непераканаўчы, бяздоказны, які не выклікаецца неабходнасцю, беспадстаўны. Адвольнае тлумачэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інстынкты́ўны, -ая, -ае.

Абумоўлены інстынктам, адвольны.

І. рух.

|| наз. інстынкты́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спанта́нны, -ая, -ае (кніжн.).

Які ўзнікае пад уздзеяннем унутраных прычын, без непасрэднага ўздзеяння звонку; адвольны.

Спантаннае рашэнне.

|| наз. спанта́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адво́льна нареч. произво́льно; см. адво́льны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адво́льнасць ж. произво́льность; см. адво́льны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спанта́нны, ‑ая, ‑ае.

Які ўзнікае пад уздзеяннем унутраных прычын, без уздзеяння звонку; адвольны. Спантаннае развіццё. Спантанная гангрэна.

[Ад лац. spontaneus — адвольны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

произво́льный

1. (необоснованный) адво́льны;

произво́льное мне́ние адво́льнае меркава́нне;

2. (ничем не стесняемый) адво́льны, самаво́льны;

произво́льные движе́ния адво́льныя ру́хі;

произво́льный посту́пок самаво́льны (адво́льны) учы́нак;

3. (производимый по личному произволу) самаво́льны;

соверше́нно произво́льные распоряже́ния зусі́м самаво́льныя распараджэ́нні.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)