спанта́нны, ‑ая, ‑ае.
Які ўзнікае пад уздзеяннем унутраных прычын, без уздзеяння звонку; адвольны.
[Ад лац. spontaneus — адвольны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спанта́нны, ‑ая, ‑ае.
Які ўзнікае пад уздзеяннем унутраных прычын, без уздзеяння звонку; адвольны.
[Ад лац. spontaneus — адвольны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)