адбе́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адбе́льны адбе́льная адбе́льнае адбе́льныя
Р. адбе́льнага адбе́льнай
адбе́льнае		 адбе́льнага адбе́льных
Д. адбе́льнаму адбе́льнай адбе́льнаму адбе́льным
В. адбе́льны (неадуш.)
адбе́льнага (адуш.)		 адбе́льную адбе́льнае адбе́льныя (неадуш.)
адбе́льных (адуш.)
Т. адбе́льным адбе́льнай
адбе́льнаю		 адбе́льным адбе́льнымі
М. адбе́льным адбе́льнай адбе́льным адбе́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адбе́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Які мае адносіны да адбелкі. Адбельная вытворчасць. // Які служыць, прызначаны для адбелкі. Адбельныя гліны.

2. Падвергнуты адбелцы. Адбельная пража.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)