аглядзе́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. агляджу́ аглядзі́м
2-я ас. аглядзі́ш агледзіце́
3-я ас. аглядзі́ць аглядзя́ць
Прошлы час
м. аглядзе́ў аглядзе́лі
ж. аглядзе́ла
н. аглядзе́ла
Загадны лад
2-я ас. аглядзі́ аглядзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час аглядзе́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аглядзе́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. агляджу́ агле́дзім
2-я ас. агле́дзіш агле́дзіце
3-я ас. агле́дзіць агле́дзяць
Прошлы час
м. аглядзе́ў аглядзе́лі
ж. аглядзе́ла
н. аглядзе́ла
Загадны лад
2-я ас. аглядзі́ аглядзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час аглядзе́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Ачэ́піны ’вясельны абрад надзявання чапца на галаву нявесты’ (ваўк., пруж., Федар.), укр. очепини. Запазычана з польск. oczepiny ад o(b)czepić ’надзець чапец’ (у XVII–XX ст., Крупянка, Formacje, 99) з больш ранняга czepić, параўн. чэш. čepiti ’надзяваць чапец нявесце’, якія лічаць вытворнымі ад czepiec, czepek, гл. Брукнер, 74; Слаўскі, 1, 116, аднак наяўнасць бел. ачапіць ’надзець наверх, палажыць’ і словаўтваральнай мадэлі тыпу заручыны (ад заручыць), агледзіны (ад аглядзець), запоіны (ад запіваць) дае падставы дапускаць самастойнае аддзеяслоўнае ўтварэнне, параўн. адназоўнікавую форму ачэпканне ’тс’ (брэсц., Раманюк, «Маладосць», 1975, 3, 158) ад ачэпка ’чапец’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)