агаля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
агаля́ю |
агаля́ем |
| 2-я ас. |
агаля́еш |
агаля́еце |
| 3-я ас. |
агаля́е |
агаля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
агаля́ў |
агаля́лі |
| ж. |
агаля́ла |
| н. |
агаля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
агаля́й |
агаля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
агаля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
агаля́ць несов., прям., перен. оголя́ть, обнажа́ть; см. агалі́ць I
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
агаля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да агаліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
агалі́ць, агалю́, аго́ліш, аго́ліць; аго́лены; зак., каго-што.
1. Зняць адзенне, покрыва, верхні слой і пад.
Вясною аголіцца і выгарыць на сонцы бераг.
2. Пазбавіць дрэвы лісця і пад.
Віхор агаліў таполі.
3. перан. Зрабіць безабаронным, адкрытым для ворага.
А. фронт.
А. левы фланг.
4. перан. Выявіць сваю сутнасць, свой сапраўдны змест; стаць відавочным.
|| незак. агаля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і аго́льваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. агале́нне, -я, н. і аго́льванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
оголя́ть несов. агаля́ць, аго́льваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абго́льваць несов., см. агаля́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
агаля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.
1. Незак. да агаліцца.
2. Зал. да агаляць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ска́ліць, -лю, -ліш, -ліць; незак.
Раскрываючы губы, агаляць, паказваць зубы.
◊
Скаліць зубы — смяяцца, рагатаць (разм., неадабр.).
|| зак. аска́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены (да 1 знач.) і вы́скаліць, -лю, -ліш, -ліць, -лены.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
загаля́ць
‘агаляць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
загаля́ю |
загаля́ем |
| 2-я ас. |
загаля́еш |
загаля́еце |
| 3-я ас. |
загаля́е |
загаля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
загаля́ў |
загаля́лі |
| ж. |
загаля́ла |
| н. |
загаля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
загаля́й |
загаля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
загаля́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
агале́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. агаляць — агаліць (у 1, 5 знач.); дзеянне і стан паводле дзеясл. агаляцца — агаліцца (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)