аб’яві́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аб’яўлю́ аб’я́вім
2-я ас. аб’я́віш аб’я́віце
3-я ас. аб’я́віць аб’я́вяць
Прошлы час
м. аб’яві́ў аб’яві́лі
ж. аб’яві́ла
н. аб’яві́ла
Загадны лад
2-я ас. аб’яві́ аб’яві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час аб’яві́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аб’яві́ць, -яўлю́, -я́віш, -я́віць; -я́ўлены; зак., каго-што.

Тое, што і абвясціць.

А. аб сходзе.

|| незак. аб’яўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. аб’я́ва, -ы, мн. -ы, аб’я́ў, ж. і аб’яўле́нне -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аб’яві́ць сов. объяви́ть; (документ — ещё) огласи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аб’яві́ць, ‑яўлю, ‑явіш, ‑явіць; зак., што.

Тое, што і абвясціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аб’яўля́ць гл. аб’явіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

объяви́ть сов. аб’яві́ць, абвясці́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аб’я́ўлены объя́вленный; оглашённый; см. аб’яві́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забастава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; зак.

Аб’явіць забастоўку, пачаць баставаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аб’яўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да аб’явіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вымо́ва, -ы, мн. -ы, -мо́ў, ж.

Дысцыплінарнае спагнанне, якое даецца за якую-н. правіннасць.

Аб’явіць вымову.

Суровая в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)