абяца́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абяца́ны абяца́ная абяца́нае абяца́ныя
Р. абяца́нага абяца́най
абяца́нае		 абяца́нага абяца́ных
Д. абяца́наму абяца́най абяца́наму абяца́ным
В. абяца́ны (неадуш.)
абяца́нага (адуш.)		 абяца́ную абяца́нае абяца́ныя (неадуш.)
абяца́ных (адуш.)
Т. абяца́ным абяца́най
абяца́наю		 абяца́ным абяца́нымі
М. абяца́ным абяца́най абяца́ным абяца́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абяца́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абяца́ны абяца́ная абяца́нае абяца́ныя
Р. абяца́нага абяца́най
абяца́нае		 абяца́нага абяца́ных
Д. абяца́наму абяца́най абяца́наму абяца́ным
В. абяца́ны (неадуш.)
абяца́нага (адуш.)		 абяца́ную абяца́нае абяца́ныя (неадуш.)
абяца́ных (адуш.)
Т. абяца́ным абяца́най
абяца́наю		 абяца́ным абяца́нымі
М. абяца́ным абяца́най абяца́ным абяца́ных

Кароткая форма: абяца́на.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абяца́ны обе́щанный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абяца́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абяцаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обе́щанный абяца́ны, даклярава́ны, паабяца́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Абае́тны ’абяцаны’ (КТС) < літ. abejótas ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сулённый прич., сулёный прил., прост. абяца́ны; см. сули́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обетова́нный запаве́тны, абяца́ны;

обетова́нная земля́ запаве́тная зямля́;

обетова́нный край книжн. запаве́тны край.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

твой, твайго́, м.; твая́, тваёй, ж.; тваё, твайго́, н.; мн. твае́, тваі́х; займ. прыналежны да ты.

1. Які мае адносіны да цябе, належыць табе. Твая хата. Тваё паліто. Твая думка. □ Масква, Масква, каторы раз Іду я плошчамі тваімі! Танк. [Максім да Данілы:] — Я на тваім месцы наняў бы машыну, насыпаў бы ў кузаў яблык і гайда іх на Урал. Капыловіч. Аднаму ўсё ж сумнавата, браце, у твае гады. Машара. // Такі, як у цябе, падобны на твой. Твае [маці] ў мяне бровы, твой лоб і нос. Твой неспакой. І, пэўна, твой лёс. Вярцінскі. // Зроблены, ажыццёўлены і пад. табою. Тваё пісьмо. Твае распараджэнні. // Звязаны з табою, знаёмы табе. Ну дзе ж твой абяцаны тэхнік? // у знач. наз. тваё, твайго́, н. Разм. Тое, што належыць або ўласціва табе. Твайго мне не трэба.

2. Які належыць табе па сваяцкіх, сяброўскіх і пад. адносінах. Твой бацька. Твая маці. Тваё дзіця. Твае сябры. // у знач. наз. твае́, тваі́х. Разм. Родныя, блізкія. Прывітанне тваім. Твае дома? // у знач. наз. тво́й, твайго́, м.; твая́, тваёй, ж. Разм. Муж, каханы або жонка, каханая. — Думаеш, толькі твая такая? — зазначыў Барыс Сівец. — Усе яны .. на адзін капыл. Васілёнак.

•••

Каб і духу твайго не было дзе гл. быць.

Каб нагі тваёй не было дзе гл. быць.

Нагі тваёй не будзе дзе гл. быць.

Не твая бяда гл. бяда.

Няхай на тваім будзе — няхай будзе так, як ты хочаш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)