абца́сік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абца́сік абца́сікі
Р. абца́сіка абца́сікаў
Д. абца́сіку абца́сікам
В. абца́сік абца́сікі
Т. абца́сікам абца́сікамі
М. абца́сіку абца́сіках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абца́сік м.

1. уменьш. каблучо́к;

2. архит. каблучо́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абца́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Дэталь абутку ў выглядзе падстаўкі, якая прыпадымае пятку вышэй узроўню наска.

Боты на высокіх абцасах.

◊

Трымаць пад абцасам каго-н. — трымаць у поўным падпарадкаванні.

|| памянш. абца́сік, -а, мн. -і, -аў, м.

|| прым. абца́савы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каблучо́к

1. уменьш. абца́сік, -ка м.;

2. архит. абца́сік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)