Verbum

анлайнавы слоўнік

абучэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абучэ́нне ср. обуче́ние; см. абучы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абучэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абучаць — абучыць і абучацца — абучыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абуча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

Праходзіць ваенную падрыхтоўку.

|| зак. абучы́цца, абучу́ся, абу́чышся, абу́чыцца.

|| наз. абучэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абуча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго.

Праводзіць ваенную падрыхтоўку.

А. навабранцаў.

|| зак. абучы́ць, абучу́, абу́чыш, абу́чыць; абу́чаны.

|| наз. абучэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шагі́сціка, -і, ДМ -ціцы, ж. (неадабр.).

Ваеннае абучэнне, асновай якога з’яўляецца маршыроўка.

Займацца шагісцікай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усево́буч, ‑а, м.

Усеагульнае вайсковае абучэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шагі́сціка, ‑і, ДМ ‑ціцы, ж.

Неадабр. Ваеннае абучэнне, пры якім асноўная ўвага надаецца маршыроўцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усево́буч м., ист. (усеагу́льнае вайско́вае абучэ́нне) всево́буч (всео́бщее вое́нное обуче́ние)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мабілізава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад мабілізаваць.

2. у знач. наз. мабілізава́ны, ‑ага, м. Той, хто прызваны ў армію па мабілізацыі. Абучэнне мабілізаваных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)