абстано́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абстано́ўка |
| Р. |
абстано́ўкі |
| Д. |
абстано́ўцы |
| В. |
абстано́ўку |
| Т. |
абстано́ўкай
абстано́ўкаю |
| М. |
абстано́ўцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абстано́ўка, -і, ДМ -но́ўцы, ж.
1. Мэбля, хатнія рэчы.
А. кватэры.
2. Умовы, абставіны, у якіх што-н. адбываецца.
Міжнародная а.
Баявая а.
|| прым. абстано́вачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абстано́ўка ж., в разн. знач. обстано́вка;
памяня́ць стару́ю ~ку — поменя́ть ста́рую обстано́вку;
міжнаро́дная а. — междунаро́дная обстано́вка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абстано́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.
1. Мэбля, якой абстаўлена памяшканне. Два сталы, пісьмовы і звычайны, таксама работы калгасных майстроў, ды некалькі крэслаў складалі ўсю мэблю і абстаноўку канторы. Колас. // Дэкаратыўная і бутафорская частка спектакля.
2. Сукупнасць умоў, акалічнасцей, у якіх што‑н. адбываецца; абставіны. Міжнародная абстаноўка. Ахарактарызаваць абстаноўку. У абстаноўцы міру і дружбы. □ У голасе Садовіча пачуліся ноткі нездавальнення і расчаравання сваім маладым настаўніцкім жыццём і тою абстаноўкаю, у якой прыходзілася жыць. Колас. // Становішча на месцы ваенных дзеянняў, абумоўленае суадносінамі баявых сіл, іх размяшчэннем і характарам мясцовасці. Баявая абстаноўка. □ І камісар, не марудзячы ні хвіліны, накіраваў чалавека дагнаць атрад, паведаміць абстаноўку. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мэбліро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.
1. гл. мэбляваць.
2. зб. Мэбля, абстаноўка.
Багатая м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
крымінаге́нны, -ая, -ае.
Які садзейнічае росту злачыннасці; здольны прывесці да злачынстваў.
Трапіць у крымінагеннае асяроддзе.
Крымінагенная абстаноўка.
|| наз. крымінаге́ннасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абыхо́дак, -дку, м.
1. Патрэбы штодзённага жыцця.
Мець грошы на а.
2. Неабходныя рэчы, абстаноўка (разм.).
Купіць а.
3. Карыстанне, ужытак.
Літаратура ўвайшла ў навуковы а.
◊
На першы абыходак (разм.) — на першы час, на першую патрэбу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абста́віны, ‑він; адз. няма.
Сукупнасць умоў, пры якіх што‑н. адбываецца; абстаноўка (у 2 знач.). Жыццёвыя абставіны. □ Змяніліся абставіны, павінны змяніцца і спосабы барацьбы. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разрадзі́цца¹, 1 і 2 ас. не ўжыв., -дзіцца; зак.
1. Стаць разраджаным (пра агнястрэльную зброю).
2. Страціць электрычны зарад.
Электрычная батарэя разрадзілася.
3. перан. Пра адносіны, абстаноўку: перастаць быць напружаным, стаць спакайнейшым.
Абстаноўка разрадзілася.
|| незак. разраджа́цца, -а́ецца.
|| наз. разра́д, -у, М -дзе, м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мэбля, абстаноўка
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)