Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абстано́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.
1. Мэбля, якой абстаўлена памяшканне. Два сталы, пісьмовы і звычайны, таксама работы калгасных майстроў, ды некалькі крэслаў складалі ўсю мэблю і абстаноўку канторы.Колас.// Дэкаратыўная і бутафорская частка спектакля.
2. Сукупнасць умоў, акалічнасцей, у якіх што‑н. адбываецца; абставіны. Міжнародная абстаноўка. Ахарактарызаваць абстаноўку. У абстаноўцы міру і дружбы. □ У голасе Садовіча пачуліся ноткі нездавальнення і расчаравання сваім маладым настаўніцкім жыццём і тою абстаноўкаю, у якой прыходзілася жыць.Колас.// Становішча на месцы ваенных дзеянняў, абумоўленае суадносінамі баявых сіл, іх размяшчэннем і характарам мясцовасці. Баявая абстаноўка. □ І камісар, не марудзячы ні хвіліны, накіраваў чалавека дагнаць атрад, паведаміць абстаноўку.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абстано́ўкаж.
1. (мэбляі г. д.) Möblíerung f -, Éinrichtung f -;
2. (абставіны) Láge f -, Situatión f -, -en; Verhältnisse pl, Bedíngungen pl;
суча́сная абстано́ўка die gégenwärtige Láge [Situatíon];
у афіцы́йнай абстано́ўцы in éinem offizíellen Ráhmen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
мэбліро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.
1.гл. мэбляваць.
2.зб. Мэбля, абстаноўка.
Багатая м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
крымінаге́нны, -ая, -ае.
Які садзейнічае росту злачыннасці; здольны прывесці да злачынстваў.
Трапіць у крымінагеннае асяроддзе.
Крымінагенная абстаноўка.
|| наз.крымінаге́ннасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абыхо́дак, -дку, м.
1. Патрэбы штодзённага жыцця.
Мець грошы на а.
2. Неабходныя рэчы, абстаноўка (разм.).
Купіць а.
3. Карыстанне, ужытак.
Літаратура ўвайшла ў навуковы а.
◊
На першы абыходак (разм.) — на першы час, на першую патрэбу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абста́віны, ‑він; адз.няма.
Сукупнасць умоў, пры якіх што‑н. адбываецца; абстаноўка (у 2 знач.). Жыццёвыя абставіны. □ Змяніліся абставіны, павінны змяніцца і спосабы барацьбы.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разрадзі́цца¹, 1 і 2 ас. не ўжыв., -дзіцца; зак.
1. Стаць разраджаным (пра агнястрэльную зброю).
2. Страціць электрычны зарад.
Электрычная батарэя разрадзілася.
3.перан. Пра адносіны, абстаноўку: перастаць быць напружаным, стаць спакайнейшым.
Абстаноўка разрадзілася.
|| незак.разраджа́цца, -а́ецца.
|| наз.разра́д, -у, М -дзе, м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)