абмо́кнуць, -ну, -неш, -не; -мо́к, -кла; абмо́кні; зак.

Стаць мокрым, змокнуць.

А. на дажджы.

|| незак. абмака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абмо́кнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абмо́кну абмо́кнем
2-я ас. абмо́кнеш абмо́кнеце
3-я ас. абмо́кне абмо́кнуць
Прошлы час
м. абмо́к
абмо́кнуў		 абмо́клі
абмо́кнулі
ж. абмо́кла
абмо́кнула
н. абмо́кла
абмо́кнула
Загадны лад
2-я ас. абмо́кні абмо́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час абмо́кнуўшы
абмо́кшы

Крыніцы: dzsl2007, dzsl2013, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абмо́кнуць сов. обмо́кнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абмо́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. абмок, ‑ла; зак.

Зрабіцца мокрым, змокнуць. Міця з Кардашом абмоклі, але дабеглі да будкі стрэлачніка, схаваліся пад ёй. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмака́ць гл. абмокнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абмака́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абмокнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обмокнуть сов., разг. абмо́кнуць, мног. паабмака́ць, змо́кнуць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паабмака́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Абмокнуць — пра ўсіх, многіх. Людзі паабмакалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)