абмо́кнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абмо́кну абмо́кнем
2-я ас. абмо́кнеш абмо́кнеце
3-я ас. абмо́кне абмо́кнуць
Прошлы час
м. абмо́к
абмо́кнуў		 абмо́клі
абмо́кнулі
ж. абмо́кла
абмо́кнула
н. абмо́кла
абмо́кнула
Загадны лад
2-я ас. абмо́кні абмо́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час абмо́кнуўшы
абмо́кшы

Крыніцы: dzsl2007, dzsl2013, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)