аблі́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аблі́чаны |
аблі́чаная |
аблі́чанае |
аблі́чаныя |
| Р. |
аблі́чанага |
аблі́чанай аблі́чанае |
аблі́чанага |
аблі́чаных |
| Д. |
аблі́чанаму |
аблі́чанай |
аблі́чанаму |
аблі́чаным |
| В. |
аблі́чаны (неадуш.) аблі́чанага (адуш.) |
аблі́чаную |
аблі́чанае |
аблі́чаныя (неадуш.) аблі́чаных (адуш.) |
| Т. |
аблі́чаным |
аблі́чанай аблі́чанаю |
аблі́чаным |
аблі́чанымі |
| М. |
аблі́чаным |
аблі́чанай |
аблі́чаным |
аблі́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аблі́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аблі́чаны |
аблі́чаная |
аблі́чанае |
аблі́чаныя |
| Р. |
аблі́чанага |
аблі́чанай аблі́чанае |
аблі́чанага |
аблі́чаных |
| Д. |
аблі́чанаму |
аблі́чанай |
аблі́чанаму |
аблі́чаным |
| В. |
аблі́чаны (неадуш.) аблі́чанага (адуш.) |
аблі́чаную |
аблі́чанае |
аблі́чаныя (неадуш.) аблі́чаных (адуш.) |
| Т. |
аблі́чаным |
аблі́чанай аблі́чанаю |
аблі́чаным |
аблі́чанымі |
| М. |
аблі́чаным |
аблі́чанай |
аблі́чаным |
аблі́чаных |
Кароткая форма: аблі́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аблі́чаны
1. обсчи́танный;
2. разг. сосчи́танный;
1, 2 см. аблічы́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аблі́чаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад аблічыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ра́та ’адна з частак агульнай платы, доўгу і пад.’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ), ’тэрмін нейкай аплаты’ (Варл.), ’чарговая павіннасць, павіннасць па чарзе’ (ТС), ’чарга’ (Сл. ПЗБ), ’чарга пасці жывёлу’ (Сцяшк. Сл., З нар. сл.). Параўн. польск. rata ’тс’ < ням. Rate ’частка, доля, частковы плацеж’ < лац. ratus ’аблічаны, вызначаны’, rata pars ’вызначаная частка’. Адзначаецца з XVI ст., запазычана з лацінскай праз польскую (Булыка, Лекс. запазыч., 84).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)