абліва́ць гл. абліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абліва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абліва́ю абліва́ем
2-я ас. абліва́еш абліва́еце
3-я ас. абліва́е абліва́юць
Прошлы час
м. абліва́ў абліва́лі
ж. абліва́ла
н. абліва́ла
Загадны лад
2-я ас. абліва́й абліва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абліва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абліва́ць несов.

1. облива́ть; см. аблі́ць 1;

2. (сразу со всех сторон) ока́чивать, обдава́ть, облива́ть;

◊ а. гра́ззю (памы́ямі) — облива́ть гря́зью (помо́ями)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абліва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблі́ць, абалью́, абалье́ш, абалье́; абальём, абальяце́, абалью́ць і аблію́, абліе́ш, абліе́; абліём, абліяце́, аблію́ць; аблі́ў, -ліла́, -ліло́; аблі́; аблі́ты; зак., каго-што.

1. Намачыць, разліўшы што-н.

А. настольнік супам.

2. Абдаць, паліць чым-н. з усіх бакоў ці зверху.

А. варам сечку.

3. перан. Ахапіць, напоўніць (святлом, пахам і пад.).

Сонца абліло двор святлом.

◊

Абліць граззю (памыямі) каго (разм., неадабр.) — незаслужана зняважыць, абняславіць.

Як халоднай вадой абліць — збянтэжыць, астудзіць чый-н. запал.

|| незак. абліва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; наз. абліва́нне, -я, н.

|| звар. аблі́цца, абалью́ся, абалье́шся, абалье́цца; абальёмся, абальяце́ся, абалью́цца і аблію́ся, абліе́шся, абліе́цца; абліёмся, абліяце́ся, аблію́цца; аблі́ўся, -ліла́ся, -ліло́ся; аблі́ся; незак. абліва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

А. слязамі (горка плакаць). Сэрца кроўю абліваецца (перан.: пра вялікае гора, пачуццё спагады да каго-н.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ока́чивать несов. абліва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ока́тывать несов., разг. абліва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

облива́ть несов.

1. абліва́ць;

2. (покрывать глазурью) паліва́ць;

облива́ть гря́зью абліва́ць гра́ззю;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оплёскивать несов., разг. абліва́ць, аплю́хваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абліва́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абліваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)