аблягчы́ць, -лягчу́, -ле́гчыш, -ле́гчыць; -лягчы́ў, -чы́ла; -ле́гчаны; зак.
1. каго-што. Зрабіць лягчэйшым, вызваліць ад лішняга грузу.
А. лодку.
2. што. Спрасціць, зрабіць прасцей і лягчэй.
А. канструкцыю самалёта.
3. што. Зрабіць менш цяжкім.
А. працу.
А. сваё становішча.
4. каго-што. Супакоіць, утаймаваць пакуты.
А. боль.
|| незак. аблягча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. аблягчэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аблягчы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аблягчу́ |
абле́гчым |
| 2-я ас. |
абле́гчыш |
абле́гчыце |
| 3-я ас. |
абле́гчыць |
абле́гчаць |
| Прошлы час |
| м. |
аблягчы́ў |
аблягчы́лі |
| ж. |
аблягчы́ла |
| н. |
аблягчы́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
аблягчы́ |
аблягчы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
аблягчы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
аблягчы́ць сов., в разн. знач. облегчи́ть; (сделать менее неприятным, легче переносимым — ещё) скра́сить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аблягчы́ць, аблягчу, аблегчыш, аблегчыць; аблегчым, аблегчыце, аблегчаць; зак.
1. каго-што. Зрабіць больш лёгкім, вызваліць ад лішняга грузу.
2. што. Спрасціць (будову, спосаб чаго‑н.). Аблягчыць канструкцыю машыны.
3. што. Супакоіць, вызваліўшы ад цяжкага фізічнага або маральнага стану. Лякарства аблягчыла боль. □ [Марылі] хацелася зараз жа стаць у рады байцоў, быць бліжэй да мужа і побач з ім змагацца за Радзіму. Мусіць, толькі гэта магло б аблягчыць душу, знішчыць балючы сум, незадаволенасць сабою. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́плакацца, -плачуся, -плачашся, -плачацца; вы́плачыся; зак.
Аблягчыць сваё гора плачам.
|| незак. выпла́квацца, -ваюся, -ваешся, -ваецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аблягчэ́нне, -я, н.
1. гл. аблягчыць.
2. Стан лёгкасці, вызвалення ад чаго-н.
Адчуць а.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аблягча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да аблягчыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падлягчы́ць, ‑лягчу, ‑легчыш, ‑легчыць; зак., што.
Крыху аблягчыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абле́гчаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад аблягчыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
облегчи́ть сов., прям., перен. аблягчы́ць, пале́гчыць; см. облегча́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)