аблягчы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аблягчу́ абле́гчым
2-я ас. абле́гчыш абле́гчыце
3-я ас. абле́гчыць абле́гчаць
Прошлы час
м. аблягчы́ў аблягчы́лі
ж. аблягчы́ла
н. аблягчы́ла
Загадны лад
2-я ас. аблягчы́ аблягчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час аблягчы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)